This post is also available in: English (Engels)
Als je bestanden downloadt via Usenet, bestaat de kans dat je een par2-bestand binnenkrijgt. In sommige gevallen zijn die bestanden echter niet compleet. Via QuickPar is het mogelijk om een dergelijk document te ‘redden’.
Een par2-bestand bevat informatie die door software gebruikt kan worden om een origineel bestand dat je van Usenet wilde downloaden te controleren en te herstellen. Het gebeurt namelijk wel eens dat een document op Usenet corrupt is geworden tijdens het downloaden of uploaden ervan, of dat er stukjes ontbreken. Een par2 is dus geen stuk software of bijvoorbeeld een film of muziek, maar puur een manier om andere documenten te herstellen.
QuickPar
Een par2-bestand kan echter niets zonder een speciaal programma dat het activeert. Dit is waar QuickPar om de hoek komt kijken.
QuickPar is een gratis programma dat gebruikt kan worden om een par2-bestand te openen, zodat je het originele bestand kunt gaan herstellen. Open je een dergelijk document met QuickPar, dan controleert het programma automatisch of de bestanden in je download compleet zijn. Is dat niet het geval, dan probeert het programma met de gegevens uit het par2-bestand je download compleet te maken.
Aan de slag met QuickPar
Om QuickPar te gebruiken, moet het programma eerst geïnstalleerd worden. De software is gratis te downloaden via de website van QuickPar. Het programma is alleen voor Windows beschikbaar. Voor Mac zijn er alternatieven als MacPAR deLuxe.
Na het downloaden en installeren moet het programma geconfigureerd worden. Via “Opties” > “Integratie” kies je welke bestandstypes je wilt gebruiken. Hierbij kun je kiezen uit par2, par1 en SFV. Vanzelfsprekend moet er hier voor par2 gekozen worden. Door de andere twee opties aan te vinken, kun je ook andere soorten bestanden controleren via QuickPar. Dit is aan te raden. Daarnaast wil je de optie “Integreer QuickPar in shell” aanvinken. Daarmee kun je bestanden selecteren door op de rechtermuisknop te klikken op een bestand in verkenner. Bij de optie “Gewenste Blockgrootte” hoef je niets te wijzigen als je alleen par2-bestanden wilt controleren.
Bij de volgende optie, “Standaard Verificatie en Reparatie Opties”, is het mogelijk om ervoor te zorgen dat bestanden al tijdens het downloaden geverifieerd worden. Hiervoor moet de optie “monitor automatisch” aangevinkt worden. Om te zorgen dat bestanden ook direct gerepareerd worden als dit mogelijk is, moet de optie “repareer automatisch” aangevinkt worden.
Verder is er nog de optie “Bestands Opschoning”, waarmee het mogelijk wordt om beschadigde bestanden of de par2-bestanden na het repareren automatisch te laten verwijderen. De optie “Standaard Prioriteit” verdient wat aandacht. Hiermee kun je kiezen welke processor-prioriteit QuickPar krijgt. Dit betekent dat je aangeeft hoeveel rekenkracht het programma van je computer in beslag mag nemen. Zet je hem op hoog, dan werkt het programma snel maar is de rest van de computer waarschijnlijk erg traag.
Na het instellen van alle opties, klik je op ‘OK’ om af te sluiten.
Par2-bestanden repareren
QuickPar is geïnstalleerd en de eerste collectie met bestanden is gedownload. Maar hoe kun je de par2-documenten nu controleren en eventueel repareren?
Wil je het systeem optimaal gebruiken, dan is het van belang om alles wat van de post te zien is te downloaden. De incomplete bestanden moeten dus ook meekomen. Hoe dit precies moet, is te vinden in de handleiding van de nieuwsreader die je gebruikt.
Zodra de download klaar is, dubbelklik je op een par2-bestand om de set te controleren. Het programma geeft vervolgens in een venster aan welke bestanden er compleet zijn en welke incompleet zijn. Groene icoontjes staan voor compleet, oranje voor incompleet. Onderaan staat precies hoeveel blocks er nog nodig zijn om de set te repareren. Een block is een stuk van het bestand dat je gedownload hebt. Veel gebruikers van Usenet plaatsen direct een set par2-blokken mee met een bestand. Is dit niet het geval, dan moet je degene die het bericht geplaatst heeft vragen om er een aantal extra bij te zetten. Welke bestanden er incompleet zijn, hoeft niet gemeld te worden. Zodra de blocks er staan, kun je die downloaden.
Nu is het van belang dat je niet in het wildeweg extra blokken gaat downloaden. Om de ontbrekende blocks aan te vullen, hoef je vaak slechts een par2-bestand te downloaden. QuickPar geeft namelijk precies aan hoeveel blocks er in een bestand zitten, via de bestandsnaam. Is de bestandsnaam “Freeware Collection.vol1+6”, dan kun je daaruit afleiden hoeveel blocks het bestand bevat. “Vol1” geeft namelijk aan hoeveel blocks er in de voorgaande bestanden zaten (in dit geval dus 1) en het getal achter het plusteken geeft weer hoeveel blocks er in dit bestand zitten. Mis je bijvoorbeeld 12 blocks, dan hoef je alleen het par2-bestand te downloaden met achter het plusteken een getal van 12 of hoger.
Als dit gebeurd is, gaat QuickPar aan de slag om alle bestanden te repareren. Als dat klaar is, kunnen ze uitgepakt worden met een programma als WinRAR en zijn ze klaar voor gebruik.
Zelf par2-bestanden maken
Via QuickPar is het ook mogelijk om zelf par2-bestanden aan te maken. Na het opstarten is het mogelijk om via “Add files” of “voeg bestanden toe” een document te kiezen waar je een par2-bestand van wilt maken. Hierbij kun je zelf kiezen of je dit voor een bestand doet, of voor meerdere.
Na het selecteren klik je op “OK”, waarop je terugkeert naar het eerste scherm. Daar staat nu het bestand dat geselecteerd is. Ook is het nu mogelijk om een aantal instellingen aan te passen. De herstelopties staan standaard op een een goed niveau. Maar hoe meer of hoe groter de bestanden zijn, hoe meer instellingsmogelijkheden er zijn. Standaard is het goed om 10 procent aan bestanden te “parren”. De “hoeveelheid hersteldata” stel je dan ook in op 10 procent. Dat komt overeen met 10 procent van de bestanden die mogen verdwijnen of corrupt mogen worden, ook als dat de par2-bestanden zelf zijn. Hoe hoger je de hoeveelheid hersteldata zet, hoe meer par2-bestanden je aanmaakt en hoe langer het duurt om de bestanden aan te maken.
Vervolgens kun je op de “maak”-knop klikken en gaat QuickPar aan de slag. Het kan zomaar een kwartier duren voor de bestanden klaar zijn. Zodra dit het geval is, kun je ze samen met de rar-bestanden uploaden naar Usenet.
Leave a Reply